Η γενναία και όμορφη Αμαζόνα, στην σφιχτή αγκαλιά του Θησέα. Είναι πλέον δική του, θα γίνει βασίλισσα της Αθήνας. Μόλις την άρπαξε και κάνει την περιστροφή για να διαφύγει.
Αν και κόρη του θεού Άρη δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον ήρωα της Αθήνας. Την κρατάει στοργικά, σαν πολύτιμο αντικείμενο. Εκείνη κοιτάει από τη άλλη πλευρά σαν να αντιστέκεται.
Το χέρι της που ακουμπάει στην πλάτη του είναι άραγε για να κρατηθεί ή να τον απωθήσει;
Η αρχαϊκή σμίλη τους χάρισε περίτεχνη κόμμωση, το περίφημο μειδίαμα αλλά και τις απαλές καμπύλες των γυμνασμένων σωμάτων τους.
Η δυναμική της κίνησης ξεφεύγει από την αρχαϊκή στατικότητα.
Κατά μια εκδοχή του μύθου, ο Ηρακλής έδωσε την Αντιόπη στον Θησέα, σαν λάφυρο του άθλου του κατά των Αμαζόνων (ζώνη Ιππολύτης), κατά μια άλλη ο ίδιος ο Θησέας την απήγαγε με την βοήθεια άλλων ηρώων (του Πειρίθου, του Φόρβαντα, κ.α.).
Οι υπόλοιπες Αμαζόνες έφτασαν στην Αθήνα για να σώσουν την Αντιόπη και να εκδικηθούν όμως μάταια.
Η Αντιόπη πολέμησε στο πλευρό του αγαπημένου της και οι Αμαζόνες βγήκαν ηττημένες.
Η αρπαγή της Αντιόπης ήταν συχνό θέμα στην αγγειογραφία ενώ η Αμαζονομαχία, που αποτελεί την συνέχεια του μύθου, έγινε συμβολικό και διαδεδομένο θέμα διακόσμησης της κλασικής και ύστερης αρχαιότητας.
Το σύμπλεγμα κοσμούσε το δυτικό αέτωμα του ναού του Δαφνηφόρου Απόλλωνα στην Ερέτρια. Το αέτωμα αποτελούνταν επίσης από την μορφή της θεάς Αθηνάς και άλλων μαχόμενων Αμαζόνων. Πιθανός καλλιτέχνης ο Αντήνορας. 510 – 500 π.Χ. Ο ναός καταστράφηκε από τους Πέρσες το 490 π.Χ. καθώς πήγαιναν προς τον Μαραθώνα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ερέτριας
πηγή: Facebook/ Ηλίας Δαμιγος
Comments